کد مطلب:78291 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:308
[صفحه 137] پیامبر خدا شخصیت معصوم و ممتازیست كه خدای حكیم طهارت دل و عصمت كلام و صلاح و صواب عمل او را تصدیق كرده و در نهایت روشنی این حقیقت را در قرآن می یابیم كه: و ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی.[1]. «و هرگز- پیامبر- سخن به هوای نفس نمی گوید، سخن او غیر وحی خدا نیست». حقیقت بیان و صدق گفتار پیامبر خدا را، قرآن تایید و تصدیق كرده است. و همین پیامبر كه به دلالت قرآن، منطق او منطق وحی و الهام كبریائی است، امام علی (ع) و یازده فرزند برومند و رشید و معصوم او را به امامت امت اسلامی، به فرمان حق تعالی منصوب و معرفی فرموده و اطاعت فرمان آنها را در همه ی شئون اجتماعی و حیات فردی، بر امت اسلامی فریضه و واجب دانسته است. و هر حكمی را كه خدای سبحان و پیامبر او بر مردم و امت اسلامی واجب كرده و اجرا و اطاعت آن را از مردم بخواهند، هیچ كس حق نافرمانی و نقض و تخلف آن حكم را ندارد. و این حقیقتی است كه در نهایت صراحت و با شدت قاطعیت و در اوج حتمیت، در كلام پروردگار مشهود است، آنجا كه فرمود: و ما كان لمومن و لا مومنه اذا قضی الله و رسوله امرا ان یكون لهم الخیره و من یعص الله و رسوله فقد ضل ضلاله مبینا.[2]. هیچ مرد و زن مومن را در كاری كه خدا و پیامبر (ص) حكم كنند، [صفحه 138] اراده و اختیاری نیست (تا رایی خلاف آن اظهار كنند). و هر كس نافرمانی خدا و پیامبر او را انجام دهد، هر آینه به گمراهی سختی گرفتار شده است». به دلالت آیه ی فوق همه ی آنها كه از اطاعت ائمه ی اطهار علیهم السلام، از اهل بیت رسول الله (ص) سرپیچیده و زعامت غیر ایشان را پذیرفته اند، گمراهان تیره بختی هستند كه فرمان خدا و پیامبرش را نافرمانی كرده و در نهایت در پست ترین مواضع انحراف و گمراهی سقوط كرده اند. چرا كه اطاعت عترت پیامبر و فرمانبرداری از اهل بیت رسول الله (ص)، حكم خدای سبحان و سفارش و فرمان پیامبر اكرم (ص) است. و این خود حقیقتی است كه تاریخ شاهد آنست و سیره ی رسول الله (ص) گواه صادق آن می باشد. امام موحدان و پیشوای آزادگان پرهیزگار حضرت علی (ع)، كه مصداق حقیقی و الگوی متعالی اطاعت از خدا و پیروی از پیامبر اعظم است و به همین دلیل خدای او را به امامت امت اسلامی برگزیده، اطاعت از عترت رسول الله (ص) را كه مصطفایان و برگزیدگان آستان قدس ربوبی می باشند، بر همه ی امت اسلامی فریضه دانسته و ایشان را به لزوم پیروی و اطاعت از آنان فرمان داده و فرموده است: انظروا اهل بیت نبیكم فالزموا سمتهم و اتبعوا اثرهم، فلن یخرجوكم من هدی و لن یعیدوكم فی ردی، فان لبدوا فالبدوا و ان نهضوا فانهضوا، [صفحه 139] و لاتسبقوهم فتضلوا و لاتتاخروا عنهم فتهلكوا...[3]. «اهل بیت پیامبر اعظم (ص) را نگاه كنید و از راه و روش آنها منحرف نشوید و به راه آنها گام گذارید، چرا كه آنان شما را از راه راست منحرف نكرده و به نابودی و گمراهی بر نمی گردانند. اگر ایشان (عترت پیامبر) نشستند، شما نیز بنشینید و اگر قیام كردند، شما نیز برخیزید، از ایشان- در هیچ كاری- پیشی نگیرید، كه گمراه و سرگردان می شوید و از آنان عقب نمانید، كه نابود و هلاك خواهید شد». امام علی علیه السلام كه زبان او گویای منطق وحی و بیان وی منطق رسای پیامبر خدا است، در این بخش از سخنان خود، امت اسلامی را به اطاعت محض از فرمانهای عترت رسول الله (ص) و پیروی از راه مستقیم و طریق هدایت بخش آنان دستور می دهد. و اندكی انحراف از صراط مستقیم امامت اهل بیت پیامبر را باعث گمراهی و هلاكت می داند. و با صراحت و قاطعیت امت اسلامی را به اطاعت بی چون و چرا از عترت پیامبر خدا دلالت كرده و هدایت می كند. نكات مهم ذیل در فرمان امام علی (ع) شایان توجه و دقت است: 1- پیروی از راه و روش اهل بیت پیامبر را در دوران زندگی، برای رستگاری خود هدف و مقصود قرار دهید. 2- اطاعت از دستورهای عترت رسول الله (ص) به طور قطعی و حتمی، امت اسلامی را از گمراهی و نابودی رهایی می بخشد. [صفحه 140] 3- امت اسلامی ماموریت دارد، كه بی هیچ چون چرا از اهل بیت رسول خدا پیروی كند، تا آنجا كه اگر آنها نشستند و سكوت كردند، مسلمانان نیز بنشینند و سكوت كنند و اگر عترت پیامبر برخاست و قیام كرد، امت اسلامی به پیروی از آنان قیام كند. 4- امت اسلامی وظیفه دارد، گام به گام در صراط حق از خاندان پیامبر (ص) پیروی كند. و در سیر و حركت به سوی خدا، حتی اگر گامی بر اهل بیت پیامبر (ص) پیشی بگیرد و امامت و رهبری ایشان را نادیده انگارد، گرفتار حیرت و دچار گمراهی خواهد شد. امام علی (ع) برای حفظ حكومت اسلامی و به منظور استقرار و بقای نظام اسلامی در میان امت اسلام، اقامه ی امامت اهل بیت پیامبر (ص) را امری ضروری و حیاتی دانسته و پیروی از ایشان را به دلیل تكریم و بزرگ داشت مقام امامت فریضه و واجب می داند. این حقیقت در كلام حكمت آفرین امام علیه السلام به روشنی و وضوح آشكار است، آنجا كه فرمود: ... و الامامه نظاما للامه و الطاعه تعظیما للامامه.[4]. «و خدای امامت را برای نظام اجتماع و امت واجب كرده و اطاعت از امام را به منظور بزرگداشت مقام امامت فریضه قرار داده است». شناخت امام و معرفت كامل نسبت به ائمه ی اطهار علیهم السلام، همان چهره های پاك و مطهری كه اطاعت و پیروی از آنان بر امت اسلامی [صفحه 141] واجب و فریضه است، از دیدگاه اعتقادی امام علی (ع) و در فضای كرانه ناپیدای اندیشه ی رفیع آن حضرت، به اندازه ای مهم و ارزشمند و ضروریست، كه امام علیه السلام عرفان و شناخت خدا و پیامبر و اهل بیت آن حضرت را مقامی عظیم می داند، كه همتراز و برابر با مقام شهید و پایگاه رفیع شهادت در راه خداست. در تبیین این حقیقت انكار ناپذیر امام (ع) فرمود: ... فانه من مات منكم علی فراشه و هو علی معرفه حق ربه و حق رسوله و اهل بیته مات شهیدا و وقع اجره علی الله و استوجب ثواب مانوی من صالح عمله...[5]. «همانا هر كس از شما (مسلمانان) در بستر خویش بمیرد، در حالی كه به حق پروردگارش و به حق پیامبر خدا و عترت او معرفت داشته باشد، شهید مرده و مزد او با خدای بزرگ است. و شایسته ی پاداش عمل نیكی است، كه در دل خود- آرزوی انجام آن را- داشته است».
قرآن مجید كلام خدا و كتاب هدایت آفریدگانست، كه از ملكوت اعلی برای حمایت و ارشاد بندگان مومن و با اخلاص، به قلب و جان مطهر رسول الله (ص) فرود آمده است. اسرار و حقایق و تفسیر و تاویل آیات مباركات این كتاب نور و هدایت، در گنجینه ی دل، نهانگاه ضمیر، خلوت روحانی اندیشه و شكوه و جاذبه ی بیان پیامبر اكرم (ص) جلوه گر است. و
صفحه 137، 138، 139، 140، 141.